ptaki miasta 26.12

Ja tu nic nie pisałem, a czas mija jak sokół wędrowny w locie pikowym. Tak czy inaczej, jeszcze jest dwudziesty szósty więc życzę wszystkim wesołych świąt Bożego narodzenia. Z tej też okazji dostałem między innymi pełno pięknych książek o ptakach. Wszystko kojarzy mi się w tym okresie z piękną kolędą „W dzień Bożego narodzenia” która brzmi tak:

W dzień Bożego Narodzenia

radość wszystkiego stworzenia:

ptaszki do szopy zlatują,

Jezusowi przyśpiewują.

Słowik zaczyna dyszkantem,

szczygieł mu dobiera altem,

szpak tenorem krzyknie czasem,

a gołąbek gruchnie basem.

Wróbel, ptaszek-nieboraczek,

uziąbłszy śpiewa jak żaczek:

Dziw dziw dziw dziw dziw nad dziwy,

Bóg i człowiek wraz prawdziwy.

A mazurek z swym synem

tak świergocze za kominem:

Cier cierp cierp cierp, miły Panie,

póki ten mróz nie ustanie.

A żurawie w swoje nosy

wykrzykują pod niebiosy;

czajka w górę podlatuje,

chwałę Bogu wyśpiewuje.

Sroka wlazłszy na jedlinę

odarła sobie łysinę

i choć gołe świeci czoło.

Dzieciątku nuci wesoło.

Kur na grzędzie krzyczy wszędzie:

Wstańcie, ludzie, bo dzień będzie,

do Betlejem pospieszajcie,

Boga w ciele przywitajcie.^[1]

Jak brakuje mi w tym zimowym czasie gwizdów kosa, śpiewu zięby, wilgi, szpaka czy drozda śpiewaka. Nawet śpiew bogatki jest w cenie. W jednej z przyrodniczych książek przeczytałem o tym, że terkoczący i zgrzytliwy głos strzyżyka w zwolnionym tępie jest serią niezwykłych gwizdów i melodyjnych treli. Podobno właśnie tak samice strzyżyków słyszą samce. Na tej podstawie też postanowiłem zrobić film z głosem ptaków w zwolnionym tempie. Najciekawiej wyszły trzciniak, trzcinniczek, trznadel i oczywiście strzyżyk. Jeżeli ktoś ma nagrane głosy tych ptaków polecam puścić je w zwolnionym tępie. Ciekawe jak ptaki postrzegają swój śpiew? My, ludzie nie możemy tego zrozumieć. Nasza komunikacja opiera się głównie na mowie- one mają siebie samego. Ich życie jest o wiele prostsze i milsze od naszego, odbywa się według określonego schematu, chyba że ktoś w tym przeszkodzi. My wszystko analizujemy, rozmyślamy. One idą prosto. Może się nam to wydawać obce a nawet głupie, cóż to za życie? Może nie da się tego przełożyć na język ludzi. One żyją w swojej rzeczywistości, a my w swojej. Ale ptaki są dla nas symbolem wolności- one lecą tam, gdzie chcą chyba że to my im przeszkodzimy. I proszę nie myśleć że ja jestem przeciwko inteligencji ptaków. Wprost przeciwnie, jestem największym pod słońcem wrogiem przysłowia „ptasi móżdżek” i właśnie pochłaniam książkę „Geniusz ptaków”. Uważam że to właśnie mnie brakuje czasem takiej najczystszej prostoty, której ptaki mają w nadmiarze. I może to ona sprawiła że poleciały do Betlejem. Wesołych Świąt Bożego Narodzenia!