Wielki Owadzi Rok 2023

Po długiej przerwie powracam. Bez wdawania się w specjalne szczegóły wspomnę tylko że były one niestety również spowodowane różnymi problemami technicznymi z blogiem- zła wtyczka. Od dziś jednak już ich nie ma, dobra wtyczka została zainstalowana i mogę wrócić:)

Złotka miętówka

Blog od niedługo już nadchodzącego nowego roku będzie miał nieco zmienioną tematykę. Będzie on o moim pomyśle „Wielkiego owadziego roku”. Wielki rok to pojęcie zapożyczone ze świata ptasiarskiego- oznacza on rok w życiu jakiegoś obserwatora ptaków podczas którego stara się on zaobserwować na danym obszarze jak najwięcej ptaków. Przykładami takich inicjatyw jest Polski Wielki Rok- https://warszawa.wielkirok.pl czy Warszawski Wielki Rok https://warszawa.wielkirok.pl . Ptasiarzy z roku na rok przybywa, a ogólne zainteresowanie tym tematem intensywnie wzrasta.
Owady natomiast są do dziś bardzo marginalizowane. Jedyni ludzie którzy się owadami zajmują hobbystycznie dzielą się na dwie grupy- „szpilkowców” i „hodowców”. Ci pierwsi zajmują się zabijaniem i kolekcjonowaniem owadów a drudzy je hodują. Takich co je fotografują w naturze nie robiąc im żadnej krzywdy jest naprawdę bardzo, bardzo, bardzo mało. Wielki owadzi rok ma w mojej nadziei trochę to zmienić. W ciągu roku pragnę zaobserwować jak największą liczbę gatunków owadów na terenie naszego kraju i zdawać regularne raporty na łamach tego blogu, a także dawać posty o konkretnych gatunkach, opowieści o sześcionogach, relacje z wypraw etc. Tak pokrótce przejawia się cała idea. Zanim jednak przejdę do mniej ciekawych spraw technicznych chciałem jeszcze napisać że ten „Owadzi rok” będzie będzie specjalnie poświęcony stepówce nadnidziańskiej.
Stepówka nadnidziańska to niewielki pasikonik stepowy, słabo znany, mało interesujący. Niegdyś, jak sama nazwa wskazuje był to liczny mieszkaniec stepów na Ponidziu- gdzieś pomiędzy Buskiem-Zdrój a Pińczowem. W wyniku naszej ekspansji wyparliśmy ją i aktualnie przetrwała z areału obejmującego wielki obszar nad Nidą do maleńkiego rezerwatu przyrody Krzyżanowice o powierzchni 18 hektarów. Ich liczebność w tym roku to od jednego do kilkunastu osobników. Oczywiście że mały pasikonik budzi mniejsze emocje niż wymierające niedźwiedzie, rysie, żbiki, kraski. Nie jest kolorowy, duży, tajemniczy, puchaty, nie ma nosa, wąsów, pięknego upierzenia. Czy jednak przez to zasługuje na to, aby wymrzeć z naszego kraju? Uważam, że nie. Chciałem zatem tą inicjatywą zwrócić uwagę na wymieranie tego owada, ale też wielu innych. Wymierają one po cichu, nieśmiale, bez krzyku i rwetesu. Łatwo więc je przeoczyć. Trudniej jednak, gdy staną za nimi ludzie.

Stepówka nadnidziańska

Dobrze, zatem kwestię stricte techniczne. Po krótce każdy owad aby został zaliczony do mojej listy musi być Z CAŁĄ PEWNOŚCIĄ oznaczony. Z zasady do gatunku, ale istnieją pewne owady, które da się oznaczyć tylko do rodzaju, albo tylko do rodziny- dla takich będą gatunki. Z zasady też każdy owad który ma być wciągnięty na listę powinien być sfotografowany- zapewne będę robił od tego pewne odstępstwa. Żaden, ale to absolutnie żaden owad nie może ucierpieć w najmniejszym chociaż stopniu, wręcz przeciwnie, będę się starał im jak najbardziej pomagać. Ach, i wielki rok ma oddźwięk anty-pajęczy. Każdego żywego owada którego znajdę w sieci pająka uwolnię:) Do listy będą też zaliczane okazy znalezione martwe. Owady będę obserwował wszędzie. Nawet w styczniu ich nie brakuje jeśli się rozejrzeć. Zapewne styczeń-marzec będzie okresem kiedy zobaczę zaledwie kilkaset gatunków, później wiosna będzie czasem ponownego „odbicia się” i lato rajem, kiedy zaliczę zapewne większość gatunków. Następnie gładko lista opadnie jesienią aż do grudnia. Plan jest:) Teraz zobaczmy ile gatunków można spotkać. Tu sprawa jest dość skomplikowana. Oficjalnie szacuje się ją na około 26-28 tysięcy gatunków. Faktycznie może być ich nawet ponad 35 tysięcy. Oczywiście do takich liczb nigdy nie dojdę, jednak z całą pewnością gatunki będą oscylować w tysiącach. Ile jednak, nie prognozuje- wszystko pokaże czas:) Na blogu będę starał się mieć ciekawe posty, będzie dużo o różnych interesujących owadzich zjawiskach, owadach w kulturze, będzie też o ptakach, ssakach, płazach i innych aspektach przyrodniczych. Mam nadzieje że będzie ciekawie i nikt się do bloga nie zrazi:)
Jeszcze na sam koniec powiem jakie są moje priorytety jeśli chodzi o rok 2023- czyli gatunki które koniecznie muszę zobaczyć.

– Stepówka nadnidziańska (Gampsocleis glabra) z powodów oczywistych:)
– Jelonek rogacz (Lucanus cervus) jako że to owad-symbol
– Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria) bardzo tajemniczy i mało znany owad w naszym kraju, a jednak przecież niezwykle znany i symboliczny.
– Mirka bieszczadzka (Capraiuscola ebneri) przeuroczy prostoskrzydły
– Zmrocznik pazik (Deilephila porcellus) wystarczy spojrzeć na zdjęcie, żeby zrozumieć:D
– Lotnica zyska (Aglia tau) wspaniały owad!
– Złotolitka bolicówka (Chrysis viridula) moja ulubiona złotolitka, po prostu klejnot na sześciu łapkach!
– Cykada podolska (Cicadetta concinna) to owad, z którym toczę wojnę już od dłuższego czasu:D
– Iskrzyk (Lamprohiza splendidula) wspaniała latarenka, nie mogłoby jej zabraknąć!
– Kwietnia okazała (Protaetia speciosissima) kolejny wspaniały owad-klejnot
– Nadobnica alpejska (Rosalia alpina) kolejny owad-symbol, a przy tym bardzo ładny:)
– Widek podkamiennik (Callistus lunatus) wspaniały mały biegacz
– Kwietniczek (Anthaxia ssp.) Kolejne klejnociki- będę szczęśliwy jeśli chociaż jeden kwietniczek zapiszę się złotymi literami na mojej liście.
– Bycznik (Typhaeus typhoeus) Imponujący zwierz!
– Przyrówka trójpasa (Oxycera trilineata) piękna i bardzo strojna mucha
– Callopistromyia annulipes wspaniała mucha, którą miałem okazję podziwiać już bardzo wiele razy, ale nadal mam nadzieje że zapiszę się też i na liście z 2023 roku.